சரஸ்வதி

சரஸ்வதி:

பிரம்மாவின் மனைவி இந்த சரஸ்வதி. பிரம்மா படைக்கும் கடவுள். இந்த படைக்கும் கடவுளான பிரம்மா தன் கையாலேயே படைக்கப்பட்டவர்தான் இந்த சரஸ்வதி. அவரையே தனக்கு மனைவியாக ஏற்படுத்திக் கொண்டாராம். (இவரே மனைவியை படைத்ததால், இவருக்கு விருப்பமான எல்லாவற்றையும் சேர்த்தே படைத்திருப்பார்; மனிதனுக்குத்தான், குறைகளையுடைய மனைவியைப் படைத்துவிட்டதாக மனிதன் புலம்புகிறான்).

இவரை சரஸ்வதி என்றும், காயத்திரி என்றும், சாவித்திரி என்றும் பெயர் சொல்லிக் கொள்கிறார்கள். 

சரஸ்வதிக்கு நான்கு கைகள். ஒன்றில் அட்ச மாலை, ஒரு கையில் கிளி, ஒரு கையில் தாமரை, ஒரு கையில் புத்தகம் என்று நான்கும் நான்கு வேதங்களைக் குறிப்பதாக சொல்கிறார்கள். 

பிரம்மாவுக்கு பிடித்த மனைவிதான் சரஸ்வதி. பிரம்மா வேண்டி, தன் விருப்பம்போல செய்து கொண்ட மனைவியாம். அப்படி இருந்தும், மனைவியுடன் சண்டையாம். ஒருநாள்: பிரம்மா யாகம் செய்கிறார். அவரின் யாகத்துக்கு மனைவி வரவேண்டும்போல. மனைவி சரஸ்வதி ஆடி அசைத்து காலதாமதமாக வருகிறார். பிரம்மாவுக்கு கோபம். உடனே யாகத்துக்கு ஒரு மனைவி வேண்டுமே? என்னசெய்வது. பக்கத்தில் ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்த ஒரு இடையர்குலப் பெண்ணை கூப்பிட்டு, மனைவியாக திருமணம் செய்து பக்கத்தில் உட்கார வைத்துக் கொள்கிறார். (இப்படி செய்தால்தான் மனைவிகள் பயப்படுவார்கள்போல!). மெதுவாக வருகிறார் சரஸ்வதி. பிரம்மா பக்கத்தில் மனைவியாக ஒரு ஆடுமேய்க்கும் பெண். வந்ததே கோபம் சரஸ்வதிக்கு. தன் கணவன் மீது மட்டுமே அந்த கோபம் பாயவில்லையாம். எல்லா தேவர்கள்மீதும் கோபமாம். தேவர்களை எல்லாம் திட்டி, எல்லா தேவர்களுக்கும் ஒரு சாபமும் கொடுத்து விட்டாராம். பெரிய கோபக்காரிதான் போல!

நான்கு வேதங்களும் கையில் வைத்திருப்பவளே சரஸ்வதி. மொத்த வேதங்களின் சாரமான "காயத்திரி வேதம்" என்னும் காயத்திரி மந்திரத்துக்கும் இவளே அதன் உருவமாய் இருக்கிறாள் என்கிறார்கள். நான்கு வேதங்களின் கூட்டே காயத்திரி மந்திரமாம். வைத்தீகர்கள் எல்லாம், சூரிய உதயா காலத்திலும், சூரிய அஸ்தமன காலத்திலும் காயத்திரி மந்திரத்தை சொல்லி தியானம் செய்வார்கள். அதை சொல்வதால் நான்கு வேதங்களையும் முழுதாக ஜபம் செய்த பலன் கிடைக்குமாம்.

ஒருசாரரின் கருத்து:

காயத்திரி மந்திரத்தில் உள்ள சொற்கள் சிவனுக்கு உரியது என்று சொன்னாலும், அது விஷ்ணுவைக் குறிக்கும் சொல்லாகவே கருதி வைஷ்ணவர்கள் முழுவதுமாக ஏற்றுக் கொண்டுள்ளனராம். 

இன்னொரு உவமை:

வேதம் என்பது பசுவாம்;

அதன் பால்,வேதத்தின் சாரமாம்;

அந்த சாரத்தை பாதுகாத்து வைப்பது அந்த பசுவை மேய்க்கும் இடைக்குல கன்னியாம்;

இப்படி உருவகப்படுத்தி காயத்திரி மந்திரத்தை உருவகித்துள்ளனர்.